Uçaktan Görülen Bulutlar

Sanki pamuktan bir katman var gibi, üzerine düşsem çizgi filmlerdeki bulut sahnelerindeki gibi orada takılıp kalacağım.

Oysa bu sadece su moleküllerinin hararetli bir toplantısı, biraz soğuk görseler şaşırıp dağılıverecekler.

Tek başlarına kalınca dayanamayıp yere düşecekler.

Yerde bulunan canlılar da "yağmur yağdı" diyecek.

Kimisi sevinecek, kimisi sığınacak bir yer arayacak.

Bir ağaç kovuğu, bir çatı altı belki de basit bir şemsiye koruyacak onları düşen su damlalarından.

Toprak; sevgiyle alıp içine çekecek su damlalarını.

Teşekkürünü belki de birkaç gün sonra ufacık bir fidanla gösterecek doğaya.

Bulutlar üzgün bir gece mavisine bürünecek o sırada. Dağılmanın, parçalanmanın verdiği üzgün mavi...

Varlığı sona eren bir topluluk gibi, birbirlerine küsmüş damlacıklar düşecekler tek tek.

Yere yaklaştıkça hızlanacaklar, hızlandıkça daha çok yere yaklaşacaklar.

Kendileri parçalanırken yerdekilere hayat verdiklerini bilmeden düşmeye devam edecekler...